Decu i takie tam :)

Przecież mówiłam, że wracam do Decu.

Pamiętacie ten kieliszek?

Tak spodobał mi się motyw, że od razu postanowiłam dorobić do niego tackę z herbaciarką.

Już miałam wyciągnięty szablon żeby to trochę ozdobić,

 ale wtedy do akcji wkroczył mój mąż i nie pozwolił nic dodawać.

Jako posłuszna {czasami} żona posłuchałam go i muszę powiedzieć że może faktycznie miał tym razem rację.

Kieliszek jest tak jakby w komplecie, a co przecież można tam kwiatka włożyć niosąc śniadanie do łóżka.

Jeszcze jedno zakochałam się w lakierze z pół matem.

Nie piszę jego nazwy bo jest to lakier do parkietów w butlach po 5l do dostania w Norwegii.

Na wykończeniu miałam swój ukochany połysk,

a w lakierni sporo prac i znowu z pomocą przyszedł mój Piotruś.

Piszę o tym tylko dlatego, że dziewczynki z reala wiedzą iż nigdy nie zrobiłam pracy w macie ani nawet w pół macie

a tutaj taka miłość.

Teraz coś z innej beczki.

Wpadłam wczoraj na genialny pomysł pójścia do lasu.

Musiałam znaleźć kilka octowiaczków do uzupełnienia słoiczka .

Przed wyjściem długo myślałam na d zabraniem komórki .

Jednak nie miałam gdzie jej schować i została w domku.

Po przejściu kilkunastu metrów znalazłam norę borsuków.

Już wiem gdzie rodzinka mieszka.

Potem weszłam do kanionu ostatnio były tam kozaczki myślę sobie może coś znajdę.

Owszem był 1 nawet mały i śliczny.

Raptem jakiś dźwięk łamanej gałązki.

Podnoszę wzrok i co widzę?

Gapi się na mnie borsuk.

Popatrzył zjeżył sierść i uciekł.

Podreptałam dalej pod górkę na ścieżce zobaczyłam ptaka mniej więcej 45cm wysokości szarawy był na skrzydłach trochę brązowych plam i taki ogonek jak u bobra i rozkładał go na boki.

Staliśmy wpatrzeni w siebie jakieś 5 min.

Po odwróceniu się przed nogami przebiegła mi mała czarna myszka.

Wtedy już nie wytrzymałam i zaczęłam się śmiać w głos.

Miałabym śliczne zdjęcia gdyby nie telefon w domu.

Przyjeżdżałam do Norwegii przez 8 lat i nigdy czegoś takiego na jeden raz nie przeżyłam.

Po prostu bajka.

Oczywiście bajki mają różne zakończenia ja natrafiłam na grupę z przedszkola drącą się w niebo głosy i musiałam uciekać bo aż mnie głowa rozbolała.

Grzybków na kolejną blachę do suszenia nazbierałam i znalazłam kolejne płatki róż oraz nową roślinkę do mojego „ogrodu”.

Właśnie kończę baktusa do pokazania jutro to pozycja z mojej listy wstydu.

Ale się rozpisałam:)